Sakın övünme
Malým var diye, sevinip övünen,
Zevkle alemle, gününü gün eden,
Ey insan oðlu, sen’sen o övünen,
Sakýn övünme,malým dediðinlen.
Dünya hanýnda, saðlýktýr sevilen,
Vuslat yeridir,mal mülksüz gidilen,
EY ! insan oðlu, mirascýndýr gülen,
Sakýn övünme, malým dediðinlen.
Sen sanýr’mýsýn, çare bulur paran,
Dert almaya gör, azar durur yaran,
Ahret ne bilmez, para mala tapan
Sakýn övünme, malým dediðinlen.
Ey ! insan oðlu, gel ahretin düþün,
Mal mülk boþuna, açýk olsun döþün,
Hayr sadaka ver, sen onunla övün,
Mal mülk el kiri hayr gider seninlen.
A.Yüksel Þanlýer
15 Temmuz 2009-07-15
Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.