’ her insan yüktür kendine
hayat denilen bu denizde ’
aþk deyince
namazý
yarýda býrakýyordu adam
kadýna secde ediyordu
korku
insanýn yüreðinden çýkmayan bir leke
bunu söyledim bizim kerim’e
güldü
diþlerinin arasýndan yalpalamadan geçti þarap
’ sende biriken bütün yalanlarý topla
hepsini ateþe vereceðim
dünyada bir sýðýntý gibi yaþamaktan býktým ’ dedi
ve bastý tetiðe
düþtü
kurþun yükünü boþalttý gövdeye
ay sýyrýldý buluttan
kazý bu kaný
kazýyabilirsen artýk
topraðýn utancýndan
Ýsa Ýnan