HASİBE TEYZE
Ben anneyim...
Ellerim nasýrlý,belim bükük
Gücüm yetmez artýk ,takatim kesik.
Aðrýlar sardý bütün vücudu;
Bir oda içinde yalnýzlýðýmla,
Gözlerim yolda bekler dururum.
Kapýmý gelipte bir çalan olsa,
Þu yüreðim coþar,bayramý gelir.
Ahh þu kapýmý bir çalan olsa...
Ýki tatlý söze, bir güler yüze,
Hasret kaldý gönül,þimdi kan aðlar.
Havalar da soðudu ne yapayým ben?
Hangi kapýyý çalayým þimdi.
Nasýl derim ki yardým et diye
Demezler mi; senin evlatlarýn var.
Baksalarya sana! HASÝBE TEYZE.
ALLAH-IM güç-kuvvet ver sen bana.
Dilim varmaz diyemem onlar vefasýz..
Yýllardýr çalmazlar benim kapýmý.
Farkýndayým ben ,civciv büyüdü.
Beðenmez oldu artýk kabuðu...
Siz benim hayatým, gözümün nuru,
Gençliðimi uðruna feda ettiðim;
Canýmýn parçasý kýymetlimdiniz.
Size nasýl beddua ederim þimdi...
Varsýn uðramayýn benim kapýma,
Ýyi haberinizi alsam da yeter.
Þimdi hazan mevsimi yaþýyor gönlüm.
Yapraklar bir bir savruldu gitti.
Geriye kalan bir yaþlý aðaç.
Her fýrtýnada;kývranýr durur.
Kim bilir ;ha bugün, ha yarýn....
Göçtü göçecek...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.