Ezgili namelerde, adý hüzzam
Karakýþlara sirayet baharlarýmýn.
Goncagül ekildi, yediveren.
Sýrma köþklere misafir.
Ayaza vuran yaný; muhtaç sýcacýk selamýna.
Ellerim açýlmýþ bekliyorum
Gel üzme masumiyetini bendeki sevdanýn.
Sormayacaðým söz; neredeydin bunca zaman?
Yeminle, tek kelime çýkmayacak geçmiþe dair
Özledim sadece sýcacýk merhabaný.
Adýmý hüzzama çýkardýn
bütün þarkýlar özleme dair
Hapishanemde sýrf yaðmurlar yaðýyor
gel…
üzme kemancýmý
Hayallerime kavuþmaya hazýr
yine içli bir tebessüm aldý yanaklarýmý
gel
Az kaldý vuslata
hasret iki göz bekliyor kapýnda
Söz sormayacaðým.
Lal olacak dilim, bir çift göz bekliyor gel.
Bak uzadý saçlarý sevdanýn
tek tek yýldýz takacaktýn
ve papatya ekecektik aralarýna
Bir sen olamadý gözlerim.
Sen vefasýz oldun ben hüzzam.
Kuytularýna demir aldým seyri- seferlerin
Ayaklarým, yüreðim, katýksýz, azýksýz sofram
Vuslata hasret bir çift yorgun göz
Kemencý….
gelince
Susacak hüzzam yüreðim.....