ben her bahar gülüþünle üþürüm
denizatlarý koþturur kýyýlarýmda dörtnala
zarganalarla konuþurum birden ve bazý
kelebekler kanat çýrpmayý öðrettiðinde bana
ben her bahar bakýþlarýnda ýskalarým acýlarý
bütün sokaklarda yasak olsada senle öpüþmek
yayýndan bir mýzrak ayrýlýr gibi dökülür yýldýzlar önüme
keskindir sesten sicim gibi daðýlan ay her yerde ýþýðým
ben her bahar güneþ avuçlarým geliþlerinden
seviþgen yaþarken sevda yorumunu
kederini dinlerim yaðmurdan
solan bir gül’e uzanýrým, kokladýðým gül yaþatan nefesinden
ben her bahar susuþunla taþýnýrým
uzak ve puslu kentlere
aykýrý çiçekler açar düzyollarýmda
havada vurulan posta güvercinleri þahittir buna
ey haziran bakýþlým
ey giderayak duruþlum
ben her sonbahar
ya gidersen diye tutuþurum
ellerinin yanmasý bundan
Devin Karaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.