CEMRE
CEMRE
Düþtü topraða havaya suya
Öldü havada kýþ
Boðuldu suda soðuk
Buz çözüldü toprakta
Gözeneklerinden terliyor bahar
Ve yeniden yeniden can giriyor topraða
Uyandý kýsýr uykusundan doða
O elini suya soktu o elini suya
Sen elini soktuðunda
Bir deniz kenarýna
Diyelim Karadeniz’de ,diyelim Hopa’da
Sarýlýyor elin ýrmaklar okyanuslarca
Haber uçuyor bir uçtan diðer uca
Elinin dalgacýðý balýða
Küçük balýk balinaya
Balina kaplumbaðaya o ýstakoza
Istakoz midyeye o yosuna
Bir fýsýltýdýr ulaþýyor Antartika’ya
O elini suya soktu o elini suya.
Yaðmur oluklarýnda sokak çukurlarýnda
Büyüyüp deniz olmayý düþleyen
Krater göllerinde kar erimesinde
Aðýr akan nehirde
Çocuk ayaðý deðmiþ gibi çoðaldý sevinç
O elini suya soktu o elini suya.
Küçük gölleri bilir misiniz
Onlar gurbet acýsý çekerler hep
Dört yaný karayla çevrili
Ayrý düþmüþ candýr vatanýndan
Tek baþlarýnadýrlar
Sesleri yetiþmez baþka sulara
O yüzden hep mahzundurlar
Titrer hasretten dalgacýklarý
Haberi olur onlarýn
O elini suya soktu o elini suya.
Sana da mý sevgilim sana da mý
Sana da mý cemre düþtü?
Su gövdenin dörtte üçü çünkü
Buzlarýn çözüldü mü?
Gözüne sevda yürüdü mü?
Cemrenin olsaydý yüzü
Senin yüzün olurdu. 1 Mart 2002 Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
sabahın kanatları Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.