ÖLÜDERE
ÖLÜDERE
Kulaktan kulaða metalik fýsýltýlar
Aktý tellerde, uydularda yankýlandý
Ulaþtý baþkente sýnýrlarý aþtýðýmýz
Telaviv’den Vaþington’dan
Oysa aþmaya çalýþtýðýmýz
Açlýðýn sýnýrýydý yoksulluðun bile deðil
Çalýþtý uzayýn metalik gözleri
Büyük biraderin kulaklarý
Bekledi ölüm melekleri dönüþümüzü
Kaçaða yazgýlý ölüme mahkum çocuklardýk
Düþlerimizin peþinde koþan
Minicik kuþlardýk
Uzak gökyüzünden kuzeyden
Yýldýz yeliydi esen, eli ayaðý kesen
Ardýndan ölüm fýrtýnasý getirdi
Duyduk ýslýklarýný düþerken bombalarýn
Sonra …… Yok sonrasý bizim için
Yanýp küle döndü derilerimiz
Sýcak yuvalarýna döndü katillerimiz
Uygun adým yürüyerek. Çocuklarýna sarýlmaya
Utanmadan onlarýn saflýklarýndan
Biz kaldýk Uludere’nin vadilerinde
Ondokuzu çocuk otuzdört can
Büyümeyeceðiz artýk
Durdu hayatýmýz durdu
Bir katýr , bir eþek, kurban edilen bir koyun
Bir karýnca, böcek gibi
Mahkum edildiðimiz kaçaktan dönerken
Gözlerimiz korkuyla dondu
Duyunca silahlarýn sesini
Bizim için unutma hakkýnýzý
Kullanmayýn ne olur !
Ellerimiz yok tutamayýz
Kanadýmýz yok uçamayýz
Ayaklarýmýz paramparça
Acýmýz büyük susamayýz.
Utandý mý bizi öldürenler
Bahçede açan çiçeklerce
Daðýldýðýnda parçalarýmýz yer yüzüne
Çocuklar katledilince
Utanýlýr çünkü
Ocak 2012 Ankara
Hürdoðan Aydoðdu
Sosyal Medyada Paylaşın:
sabahın kanatları Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.