Tüketilmiþ evlerin
Yorgun damlarýndan sarkan
Anýlarý beliyordum
Topraðý kucaklamýþ bir kundakta
Oysa herþey
Göç makamýnda seyrediyordu
Masalsý bir yaþamýn ucunda
Bu son gecesi biliyorum
Hayat
Dil kesiði bir gönülde baþlamýþtý
Ýnatla
Yol yorgunu gecelerden çýkýp
Þafak artýðý sabahlara bulaþýrken aþk
Bir ömrün bitiþine þahit olmuþtu
Kýzýl yapraklar
Bulutlar nasýl da ter döküyor
Nasýl da sancýlanýyordu gökyüzü
Bilemezsin
Minarenin þerefesine konmuþ bir akbaba
Öylece dikmiþti gözlerini
Musalla taþýna
Öfke saf durmuþtu
Örselenmiþ yüreklerde
Dakikalar hýçkýrýk denizinde yüzerken
Ýntihar eðilimlerinde kaybolmuþ umutlarýn
Bir nefeslik içiminde
Hüzünleri kusuyordu zaman
Ve
Bir aþkýn seyir defterinde geziniyordu
Zehrini akýtarak
Ýntikam
Oysa
Ölümsüz bir aþký karþýlamak için
Melekler þarkýlar söylüyor
Çiçekler deriyordu cennet bahçelerinde
Sen görmüyordun
Ben bilmiyordum
Anlaþýlan
Çatlamýþtý ar damarý dünyanýn
Kaç mevsimin pervazýna konmuþtu kelebekler
Kaç kýrlangýcýn ölümüne þahit olmuþtu
Duvardaki tünekler
Ve
Kaç ömrü heba etmiþti
Ýsimsiz dilekler
Kimbilir hangi odasýna kurulmuþtun
Sesimin de
Duyuramadým kendimi
Türbesinde yas tutarken sevdamýn
Sýzýsý saklý kaldý içimde yine
Aþkýnýn
Ya ben anlatma özürlüydüm
Ya da sen anlamak istemedin
Biliyorum
Þimdi herþey koca bir yalan
Yazýk!
Ýpek böceði henüz öldü
Çýkamadan kozasýndan
Eylül GÖKDEMÝR... 11 TEMMUZ 2009