İŞİNİZE BAKIN!
Bayanlar, baylar; bana dokunmayýn,
Hayatýmla arama girmeyin lütfen!
Öðüt vermeyin, görüþ bildirmeyin,
Aramayýn, sormayýn, koruyup kollamayýn,
Ne olur beni bana býrakýn bir kerede,
Nefesimin buðusu resim çizsin penceredeki cama,
Ayaklarým ýslansýn buz tutmuþ bir derede,
Özgür irademle bir takla atayým,
Sýrt üstü yatayým, kendimce bir keyif çatayým,
Ne olur kenardan köþeden girmeyin hayatýma;
Girmeyin ve beni germeyin,
Her þeyiniz sizin olsun, bana hiçbir þey vermeyin,
Tutmayýn elimden uçurumun kenarýnda,
Bir tekmede siz vurun ya da itin aþaðýya,
Acýmayýn, üzülmeyin, beni düþünmeyin,
Farklý bir þey mi yaptýnýz sanki bugüne deðin,
Bozmayýn alýþkanlýklarýnýzý,
Siz üçkâðýtçýlarýn kutup yýldýzý,
Duygu sömürüsünün mimarý, emek hýrsýzý,
Demek kýzýyorsunuz þimdi bana,
Bunlarý söyledim diye,
Kýzýn kýzabildiðinizce, köpürsün þeyleriniz,
Fakat unutmayýn; gün gelir çöküverir direkleriniz,
Altýnda kalýr çýrpýnýrsýnýz, imdat diye baðýrarak,
Sanmayýn ki o günler hayli ýrak,
Tedirgin olmayýn caným, nasýlsa size kimse dokunamaz,
O yüzden paniklemeyin korkarak,
Zaten sizi kabul etmez kara toprak,
Hortlar çýkarsýnýz beklide kim bilir,
Germeyin beni bana býrakýn,
Siz kendi iþinize bakýn!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ramazan Alemdar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.