Doğum Günü
Bu gün benim doðum günüm…
Yalancý denilen dünyaya
Gözlerimi açtýðým,
Þaþkýn þaþkýn etrafýma baktýðým,
Sýcacýk bir göðüse
Kendimi býraktýðým gün…
Derler ya anamýn ak sütü diye
O ak sütle tanýþtýðým,
Gitsin diye kanmýþlýðým…
Sönsün diye yanmýþlýðým
Doya doya emdiðim gün…
Bu gün benim doðum günüm,
Kapkaranlýk bir dünyadan,
Uyanýrmýþçasýna bitmeyecek ruyadan
Aydýnlýk bir dünyaya,
Kýrýþ kýrýþ gözlerimi
Yumuk yumuk ellerimi
Açmaya çalýþtýðým,
Anamýn ak yüzüne doya doya
Ýlk defa bakmaya çalýþtýðým,
Merhaba dediðim gün…
Bekleyin beni çiçekler,
Büyümemi bekleyin,
Görmek istiyorum sizi
Elime almak,
Koklamak, ama koparmamak…
Sizlerde bekleyin kuþlar,
Yerdeki börtü böcekler,
Ve dahi kelebekler…
Kaçmayýn,
Bekleyin ben büyüyünceye kadar,
Sakýn ben geldim diye,
Boþ vermeyin, yavaþ-yavaþ tükenen neslinize…
Bu gün benim doðum günüm…
Yalancý denilen dünyaya
Gözlerimi açtýðým,
Þaþkýn þaþkýn etrafýma baktýðým,
Sýcacýk bir göðüse
Kendimi býraktýðým gün…
Pamuk gibi bulutlarý,
Buz gibi akan pýnarlarý,
Asýrlýk çýnarlarý,
Koyunlarý, kuzularý göreceðim daha…
Doðdum ya…
Nasýl olsa büyürüm ya…
Çok güzel bir ömür sürermiyim acaba
Yoksa boþuna mý dünyaya gelmek için
Gösterdiðim bunca çaba…
Ýlk emeklerken, tay- tay dururken,
Düþermiyim mesela…
Yazdýrýrlarmý acaba beni okula…
Okuma yazma, diploma..
Bunlarýn hepsi lazým mý bana…
Hayatta…
Karnýmý nasýl doyuracaðým,
Sesimi hep aðlayarak mý duyuracaðým,
Hep annemin göðsündemi uyuyacaðým
Her zaman olacak mý oyuncaðým
Bu gün benim doðum günüm
Dünyaya merhaba dediðim gün…
Dünya beni bekliyormuydu
Geleceðimi kimler biliyordu..
Kim bana bir istikbal hazýrladý
Kim beni bir konuk gibi aðýrladý…
Þu výn výn diye tepemden geçenler ne?
Baþkalarýmý savaþýyor? O da ne…
Hani herkes konuktu burada
Konuklarýn hepsi de mi savaþta?
Peki düþerse bir karýnca yuvasýna,
Aðzýndan ateþ püsküren þu bomba…
Evlerin üstüne düþerse,
Ýnsanlarýn üstüne…
Düþüpte patlarsa…
Ne olur sonra?
Demek bu fani dünya ha!
Dünya savaþta ha!
Benim ne iþim var o zaman
Ne anlayacaðým bu dünyadan…
Kelebekler ne olacak,
Kuþlar nereye kaçacak…
Peki bu kadar savaþ sonunda
Bu dünya kime kalacak?
Bu gün benim doðum günüm…
Dünyaya merhaba dediðim gün…
Ben dünyaya merhaba dedim, selam verdim,
Yüzüme bile bakýlmadýðýydý gördüðüm…
Her þeyi düþünüpte ince ince
Derinliðine inceleyince…
Hiçbir þeyden kalmadý ümidim,
Yüzlerde korku idi gördüðüm,
Neþe uðramamýþ mý sanki buraya
Sadece çile çekmek mi verilmiþ sanki insana
Yoksa insanmý icat etmiþ bombayý
Patlata patlata mahvetmiþ dünyayý
Akarsular kirlenmiþ,
Ýyilikler gizlenmiþ
Uzaya araç göndermiþler,
Sanki dünya yetmemiþ…
Hiç sevilecek yaný kalmamýþ,
Anamýn kucaðýndan baþka
Yaþanacak yer de kalmamýþ…
Sonra da dünya demiþler,
Yaþanmaz oldu demiþler…
Fakat filizlenen her baharda
Patlayan tomurcuðu görmemiþler…
Tomurcuklar büyüyecek,
Açýlacak çiçek çiçek
Arýlar gezinecek
Bal toplayacak bal yapacak
Her dünyaya gelen benim gibi
Bu çiçeklerle büyüyecek
Dünya deðiþecek…
Bu gün benim doðum günüm
Aklýma geldi ilk çocukluðum
Dünyaya merhaba dediðim gün,
Dünyayý çok sevdiðim gün,
Anamýn ak sütüyle
Helal olan sütüyle
Ýlk tanýþtýðým gün…
Gelin hep beraber,
Sevgi tohumlarý ekelim,
Dünyayý kurtaralým bu gün…
Bu gün benim doðum günüm…
28/04/2007
Necati ÞÝMÞEK
Dünyaya merhaba demiþ bir yakýnýmýzýn çocuðuna bakýlarak yazýlmýþtýr. Paylaþmak istedim..
Sevgilerimle...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.