O’ özlemler artýk yoktu senin için Bir gül açardý öptüðün dudaklarýmda.
Neydi yýldýz/ uzansam tutabilir miydim Sarý saçlarýný mehtabýn? Nasýl tebessüm ederdi geceleri yeniden Perdeleri aralayan o gezegenler güzeli.
Bir deniz var aramýzda biliyor musun? Bizdik, takalara yol gösteren, gemileri durduran Her sabah bir çoban yýldýzý doðuyor kirpiklerinden Kimin fýrtýnasýydý, þafaklarýmýzý süpürüp götüren.
Aðlatan, özleten o sersefil gözlerindi Bilir misin? bazý anýlarý unutmak kolay deðil Gidiþinle bulutlar çöktü üstüme Ne konacak dalým, ne sevenim kaldý Þimdi þarkýlarýn en hüzünlüsünü dinliyorum Denizler çekildi, rüzgârlar sustu Oturup bir mimoza yapraðýnda, seni kokluyorum.
Nuri Daðdelen Özdere-Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
D_A_Ğ_D_E_L_E_N Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.