Yaslý baþým karanlýk kör kuyularda Çekmez oldu kahrýmý, can candan bezince Gül bülbüle kýrýlmýþ aþkýn sustuðu yerde.
Bak bunlar senin kirpiklerin, yerleþti dudaðýma Mavi denizin sevdalý gülüþünden.
Ýçinde okyanuslarý çýldýrtan kadýn Resmini geri dönmelerine sakladým Kanatlarý kýrýlmýþ martýlar getirdim sana,Ege’den Okþa ellerinle, konuk et sýcaklýðýna Ve senin saçlarýný ýslatan o’ deniz küskün Hadi gel,susadým anýlara,sana susadýðým kadar.
Nasýl kederler içindeyim bilemezsin Ömrüm son mevsimine soyunuyor Sonbahar veda turunda Kar pencerimi yokluyor dýþarda.
Üþürken ellrimiz kilit vurdum üstüne rüzgârlarýn Nereye baksam her þeyde sen, Yarým kalan gülüþünü gördüm iki dudak arasýnda.
Her sevda bir yangýn, her ayrýlýk bir ölüm Kim verir bu kararlarý Kim karalar bu sevdalarý Anýlar anýlarla koþar içimde Yaþanýr mý böyle kimsesiz, ve sessiz Þimdi aklým sende,döner dururum bu limanda...
Nuri Daðdelen
Sosyal Medyada Paylaşın:
D_A_Ğ_D_E_L_E_N Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.