Bugün bambaþkaydý sevgilim... Deðerler çýktý ortaya... Anlaþýldý ellerin yalan olduðu... Bir tek ben sevebilirdim seni delice,, Bir tek sen sarabilirdin yaralarýmý hafifçe... Ýmkansýzým olduðuna inandýrmýþken kendimi,, Senden vazgeçmiþken... Tekrar kývýlcýmlanýyor içimde aþkýn... Hiç sönmemiþ bir volkan gibi... ’Ama ben varým,,bundan sonra yeminliyim sana’ dediðin an... Paramparça kalbim,,biçare ruhum canlandý sanki... Yaþam kaynaðýma kavuþmuþ gibiydim... Mutluydum,,bir o kadar da korkulu... Seni benden çok sevemezdi kimse,,þüphem yoktu... Ama ya eller ya onlar ayýrýrsa bizi... Tam mutluluða kavuþtum derken,, O yaban eller yýkarsa hayallerimizi... Tam Seni çok sevdiðimi söylemiþken,, Koparýrlarsa seni benden... Korkuyorum sevgilim... Aydýnlýða doðru koþmak istiyorum,,çabalýyorum... Ama olmuyor,,nefes nefeseyim...Yetiþemiyorum... Sonra sen tutuyorsun ellerimden,,hiç býrakma lütfen... Bir ömür harcamaya niyetliyim senle... Gözyaþýný kahkahaya çevirmeye,, Kahkahalarýný son sürat sürdürmeye,, Hayattan öç alýrmýþçasýna mutluluða davet ediyorum seni... Aþkýmm ; Tek gerçeðim... Alayý yalan dolan.. Alayý korkunç.. Bir tek sen hayal kadar mükemmel,, gerçek kadar harikasýn... Seni çok seviyorum... Sosyal Medyada Paylaşın:
anqeLqirL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.