Evet arkadaþ... Kalbim sýzlýyor,,sen her sevdaný anlattýðýnda... Sen ona olan aþkýný haykýrdýkça,, Ben küçülüyorum... Ben susuyorum ... Kalbimin parçalanýþýný hissediyorum tüm hücrelerimde.. Fakat ne çare,,gözlerinde küçülmektense,,yok olmaktansa .. Yanýnda ama sessiz,,içinde fýrtýnalar kopan olmayý yeðliyorum.. Susuyorum.. Aslýnda ne çok þey anlatýrmýþ susmak... Yorgun gözlerim,,sözlerim suskun ... Bitkin bedenim,,yüreðim pes etmiþ... Bir gemideyim umut yolcusu hiç kalmayan... Mutsuz,,umutsuz,,çaresiz bir aþýðým ben ... Düþünmeden yaþamak isterdim seni,, En büyük piþmanlýðým olacaksan bile... Ama düþünmeye hakkým yok ki... Seni sevmeye,,ellerini tutmaya,,sevgiyle gözlerine bakmaya hakkým yok... Uzak durmaya çalýþýyorum,,olmuyor iþte beceremiyorum ... Bana kýzan tavýrlarýn karþýsýnda ; utanç ve suçluluk duygusu sarýyor bedenimi... Oysa insan utanmamalý aþkýndan,,savunabilmeli onu.. Ama iþte... Doðru kiþi,,yanLýþ zaman... Daha önce nerdeydin ? Hangi aralýða gizlenmiþ bakýyordun ... Þimdi yokluðunda büyüyor yalnýzlýklar.. Bir gece bitti düþüm aniden.. Bitirme düþümü lütfen... Sahip olduðum tek þey Oyken... anqeLqirL.
Sosyal Medyada Paylaşın:
anqeLqirL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.