Yakut ýrmaklarýnýn sesi, Zümrüt göllerinin meleði, biraz göz yaþý getirsin bana. gözyaþým olsun yerine, hiç deðilse, küfürler savurduðum.
Ýnanma... desem de, sevmem vedalaþmalarý. Sen yine de, gelmeden sýkýca sarýl bana. Kimse duymadan, Özleyeceðini fýsýlda ulu orta. Ve, O yýldýzlarýmý bana býrakmayý sakýn unutma.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ultrablue Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.