Irmak kýyýlarýnda ceylan izleriydin
Iþýk çýrpýnýþýydým bulutlarýn kenarýnda
Sen kelebek alayý
Ben deniz feneriydim
Artýk bütün gölgeler
Uzun kýþ geceleri gibi kuðulu parkta...
Turnam
Saçlarýn daðýnýk, kütük sürgünü
Çýnarlar gibi devrilmiþ omuzlarýn
Sesin; sis çöken ormanlarýn, yapayalnýz
Uðuldayan akþamlarý kadar içli ve ýslak
Bakýþlarýndan fer çoktan çekilmiþ
Çiçeklerin tuz kütlesi
Alnýna kýrgýlar dökülmüþ
Yüzüne akarsular
Avuçlarýnda öptüðün kuþlarýn ölüleri
Toprakta kuruyan yaðmur misali
Azaldýkça kelimelerin
D harfi eskiden kalma bir bozgun
Yurtsuzluk birikimi biraz da
Eprimektir o uzaklarda
Turnam, sana neler olmuþ
Adýmlarýn boþalmýþ havzasýndan
Geçtiðin her yer bulut cesetleri
Sevdiðin yýldýzlar bilhassa cezve
Ki ayýþýðý kimin tekelinde
Nisan’lar seviþmeyi unutmuþ maviyle
Gidenlere küfretmiyor rýhtýmlar
Bu kentin köprüleri vardý, arabulucularý
Serencebey yokuþu ikimize dardý
Sýðardýk yine de
Susma turnam
Seni kim vurdu
Seni kim vurdu
Yüreðinde
Beni kim vurdu