Son nefesini verir gibi,sonunu hiç düþünmeden
Birden dökülüverdi dudaklarýmdan
O ölümcül
__ Hoþça kal !...kelimesi .
Oysa daha düne kadar aramýzdan
Bir damla su sýzmayacakmýþ gibi birbirimize yakýnken
Þimdi, mevsimsiz göç eden bir turna sürüsü içindeyim
Deðil sana, kendime bile yýldýzlardan
Binlerce kilometre daha uzakta,
Bir bilinmezin peþinden gitmekteyim.
Krater aðzý, çalkantýlý bir denizde
Aðýr aksak yol alýrken,
Aniden çýkan bir fýrtýnaya karþý koyamayýp
Alabora olunca gemilerim
Rüzgârýn gücüne incecik bedeniyle
Savunmasýz kalan, bir gelincik misali bükülünce boynum
Dökülüverdi kan rengi yapraklarým
Yer gök ala boyandý !
Her ne kadar yaralayýnca seni
Kanasa da yüreðim
Yayýndan fýrlamýþ bir ok misali
Geriye alýnmýyor söylediklerim.
Deðimliydi ki, kader denilen þey
Yaradan’ýn yarattýðý gün
Alnýmýza yazýlmýþ
Altý çok derin çizgilerle çizilmiþti.
Gerisi bahane, aciz bir teselli iþte.
Þimdi ;
Güneþi arkasýna almýþ bir dað gibi
Sadece yaðmur yüklü bulutlarýn gölgesi düþüyor üzerime.
Birazdan karanlýðýn katrasý
Katre katre damlamaya baþlayýnca yüreðime
Kalbimi tam ortasýndan ikiye böleceðim !
Emanetin bende kalmasýn
Yarýsýný al,
Ýstersen yak, istemezsen de çöpe at
Bak bu benim senden istediðim, en son dileðim !...
H.Hande HAGHGOUÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.