GÜNEŞİN GÖZYAŞLARI

GÜNEÞÝN GÖZYAÞLARI


Güneþin ýþýðýný bilir misin?
O kadýndýr
Kadýn sevdamýz da beyaz bir çiçek gibidir.
Mavi bir ýþýktýr o tez elden
Hani el deðince bozulan
Gölge düþünce küsen
Böyle kav ‘lü karar kýlýnmýþ ezelden
Böyle yazýlmýþ emanet kaderleri
Güneþin gözyaþlarýný silebilir misin?

Bereket fidanlarý süslü bahçelerde büyür
Ýþte o kadýn, evimizin aþýdýr
Serer ayaklarýmýza mutluluðu
Kahkahalarýnda papatyalar açar
O evrenin baþýdýr
Hayat yüklüdür
Bütün güzelliklerin kafiyesidir o
En kara akþamlarda
Bahtýmýza doðan
En parlak yýldýzdýr
Yýldýzsýz yolunu bulabilir misin?

Karlarý toprak eden
Yeþili yaprak eden odur
Haným da, hanýmcýk da sevgili de
Sultanda kadýndýr
Þarkýda, þiirde, hecelerde
Düþün, hangi kara
Veya hangi kurþuni gecelerde
Onu silebilmiþtin yüreðinden
Hangi çiçekti onu hatýrlatan
Kalbindeki yücelerde
Mehtabýn altýnda
Hangi þarkýyý birlikte söylemiþtiniz
Þimdi o þarkýyý unutabilir misin?

Kaç kere evrenin gözünden bile kaçýrýp
Evim, evindir dedin
Peri masallarý vaat ettiðini ne çabuk unuttun
Hangi tatlý sözlerinle çalýp kimliðini
Yeni kimlik vaat ettin
Hangi mevsimlerin gözlerinde
Bahar gibi doðduðunu söyledin
O sözler, o yeminler nede erken unutuldu
Ya o hayalleri, rüyalarý
Yalanlarýn içine katabilir misin?


Hecelerin koþuþtuðu sayfalarda
Kaç hareli aðýtlar yazdýðýný
Kaç tatlý söz buluþturup
Gökteki yýldýzlardan, bir demet sunduðunu
Þimdi ufacýk bir özrü sunmazken
Deryalarda gezdiðini
Ferhat olut daðlarý deldiðini
Mecnun olup çölleri aþtýðýný
Yeter ki sen iste güneþi ayaðýna
Mehtabý kollarýna vereyim dediðini
Ne çabuk, ne çabuk unuttun
Þimdi verdiðin sözden sapabilirmisin?

Ecel akýncýlarý gelmeden koþ
Var git, tut ellerinden
Sevdiðini söyle ona
Söyle; bin kere, yüz bin kere
Dön þöyle gözlerine bir bak
Aklýný bulandýran zulümleri yýka
Yakasýna bir beyaz çiçek tak
Yapraðý tebessüm
Tomurcuðu sevgi olsun
Hasretleri topla, vuslatlara kat
Öp güneþi yanaðýndan
Güneþin gözyaþlarýný akýtma
Yapabilir misin?

Muzaffer TEKBIYIK.

Sosyal Medyada Paylaşın: