Ýlmeði sökülmüþ maviler düðümleniyor eteðimde, Küçük kýz korkup kaçtý çözümlemekten, Hiç seviþmedi o ne de olsa... Haberi yok daha aþkýn tiryakiliðinden...
Yýldýzýna katran sürdüm gecelerin, Dilenemem!
Zebanisi uyandý yine düþümün, Maskelerim düþtü, sarýldým ve üþüdüm...
Voltalarým üç adým geniþliðinde ki odamý, Dar gelmedi onca rüyamýn içinde... Kovdular beni hepsi teker teker, Sen olmazsan gerçekleþiriz dediler!
Gittim...
Elif Battal Sosyal Medyada Paylaşın:
Devozione Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.