HİCRANLARIN KÂBUSU

HÝCRANLARIN KÂBUSU

Unutmaya yüz tutmuþ, efkârlý yüreðime,
Candan haber saldýðýn, ne muhteþem dönüþtü.
Güneþten ilham alýp, gözümün çeraðýna,
Huzme huzme dolduðun, bana ömür sunuþtu.

Bülbülün ömrü bitti, ah-u zarý dinmedi,
Sinemde yanan ateþ, yýllar yýlý sönmedi,
Kirpiðin ýslaklýðý, bulutlardan inmedi,
Zemzem suyu bildiðin, gözyaþýyla yunuþtu.

Hicranlarýn kâbusu, cana yetene kadar,
Nerdeydin ey sevgili, ümit bitene kadar,
Gecelerin koynunda, þafak atana kadar,
Dizlerimde kaldýðýn, alev alev yanýþtý.

Yüzünde ay’ýn þavký, uykulara gem vurur,
Tariflere sýðmaz ki, gönlümüzdeki sürur,
Vuslatý düþleyerek, kalbine dolan huzur,
Omuzumda bulduðun, uykudan uyanýþtý.

Ýþte gönül sarayým, ömür boyu mihman ol,
Gözlerimin ziya’sý, dizlerimde derman ol,
Býrakýp gideceksen, idamýma ferman ol,
Saçlarýný yolduðun, sanki son çýrpýnýþtý..

Ýhsan ÞOLA-19.06.2009

Sosyal Medyada Paylaşın: