Ayrýlýðýn mührü vurulunca yüreklerimize
Bir dizi mukayese geçti
Canýmda can,cismimde zan olmamýþ kalbimin üzerinden.
Kararlarýmýzýn nihayet bulduðu yerde
Kendine bile ait olamamýþ
Ýki iðreti insanýn,
Ýki iðreti yükünü sýrtýmýzda taþýmak
Fark edemediðimiz bir zafiyetti belki de,
Ýçten içe,içimizi kemiren.
Savaþ artýðý nasýr tutmuþ yüreklerimizde
Biz ne kadar olmasýný istesek de
Nedense hep sahte durdu
Üzerimize dikilmiþ bu elbise.
Kim bilir ;
Belki de yüreklerimizdeki bataklýktý
Öncelikle kurutulmasý gereken asýl bölge.
Her þeyin önemini kaybettiði bir zamanda
Boþluðu karanlýklarýn doldurduðu
Sýnanmanýn geçersizliðin de,
Kaygan bir zemin üzerinde
Düþmeden, ayakta dik durabilmekti bence asl olan irade.
Aþk dediðin felsefe
Kalbe ve tene sayýsýz çaðrýlarla
Sýnýrsýz okþayýþlar yaparak
En mahrem yerlere
Sessizce ve saygýsýzca sýzmak mýydý yoksa ?
Oysa ;
Sevgi, sýnýrlandýrýlamayacak kadar özgür
Aþk, meçhul bir karanlýðý aydýnlatacak kadar
Iþýk olmalýydý yüreklerde.
Olmadý !
Olamadý !...
Hayat, zorlu bir sýnavýn
En acýmasýz ve en çapraþýk sorularýyla
Ýmtihan ediyorken beni
Üzerime gölgesi düþen bulutlarýn aðýrlýðýyla ezilip
Ruhu teslim ediyorken bedenim
Iþýða koþan pervaneler gibi
Ateþine düþtüm.
Vebalim ve hükmüm elinden oldu !
Yandýkça yandý,kanadýkça kanadý
Sonunda ;
Öldü kalbim.
Hande HAGHGOUÝ
30.06.2009,Pazar
Çengelköy/ÝSTABUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.