Uçuk Şair
Göğün Gözü
Uçuk Şair

Göğün Gözü


Göğün Gözü

Senin gözlerin hiç, geceleri karanlık kavuştuğunda
ve beliren yıldızlar göğün her yamacında bir bir çoğalmaya başladığında
hiç bakıp bakıpda göğün gözüne,
benim sevdiğim benim gönül verdiğim acep bunlardan hangisi
hangisi bana daha yakın
hangisi cana daha yakın
hangisi daha içten bakıyor
diye düşündünmü hiç…

Sen yıldızların elinden tutmayı bilirmisin?
Sen boş sebeplerden doğan ayrılıklarda unutmayı bilirmisin?
Sen can yeşili canan yeşilini kuru ayazlarda soğutup soğutupta kurutmayı bilirmisin?

Sen ayrılık acısı çek din mi hiç ?
sen çekip çekip gittin
sebebi ise bir hiç

Bazen bulutlar maviye hata yapar
güzelim gökyüzünü karartır ve onu ağlatır
ardından dayanamaz göğün gözlerine
çekilir usulca
güneşi bırakır ardında

Sana göğün gözü dedim
Sana yüreğin sözü dedim
Ardımda vede aklında güneşimi bıraktım

Sen
Sen sakla istediğin kadar
başka yerlerde
başkalarında
ara istediğin kadar
lakin artık senin güneşin
göğün gözü kadar değil
bulabildiğin kadar.


-U-Ç-U-K-

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.