İKİLEMLER

Elimde sigara, dumaný ciðerimde
Yaktýkça yaksýn istiyorum içimi tütün
Islýk çalarak melodik küfrediyorum
Her þeye, en çok da kendime…
Ýçimde ýþýk ýþýk þimþekler çakýyor özüme özüme
Ve ben artýk yollarda hep yalnýz yürüyorum…
Ne yeminler bozdum,
Ne geri dönülmez yollara adým atýp da
Nasýl döndüm düþünüyorum
Ve her seferinde hayret ediyorum…
Çok gittim senden benden ama
Baktýðýmda kendimi hep ayný yerde buldum
Ýçimde yaktýðým batýk gemilerden
Her defasýnda bir sen bir ben kurtuldum…
Ne kuþun kanadýndaki hafiflik,
Ne de gözünün karasý unutturmadý hiçbir þeyi
Çayýrlarým, çimenlerim ve de çiçeklerim
Deva olamadý, kurutuldum…
Ömrümün dayanýlmaz aðýrlýðýný nedenini bilmediðim bir inatla
Her gittiðim yere taþýyorum asýrlardýr
Sanki silkinsem, bir silkinebilsem
Ah o cesareti bir bulabilsem
Ve sonsuza dalýp da uyuyabilsem…
Þimdi elimde kalan üç beþ satýr sen
Kalemi kýrýlmýþ, kâðýdý yýrtýlmýþ ben
Döktüðüm ve toplayamadýðým bölük pörçük anýlar
Benle baþlayýp senle biten sanrýlar
Ve uzaktan cýlýz bir ses, “Yen kendini hadi yen”…

Sosyal Medyada Paylaşın: