Çok zormuþ yalnýz kalmak bu þehirde, Çalmazmýþ, Bir dost eli kapýlarý. Duyumsamak her nefesimde, Ardýmda kalanlarý. Gözyaþlarý dolu kadeh elimde, Dost kentimi aramak, Sayarak anýlarý…
Saçlarýndan sürürüm Sürürüm de gitmez geceyi Geri sarar düþünürüm Kulaðýmda kalan son heceyi Yüzüme yüzüme vurur Köpek havlamalarý Ha bir de Yalnýzlýðýn kahkahalarý…
Bir baþým, Bir de ben otururum banklarda. Kendim yakar, Sigaramý yalnýz içerim… Kaybolurum, Gelip geçen kalabalýklarda. Bir dumaný, Bir de gözlerini içime çekerim…
Burnumda tütse de kokusu Süzülse de yüreðimden Çayý bile içmek Gelmiyor içimden Yalnýz Bir bardak, bir de ben. Yaþ getiriyor gözümden Yok, senin ki, bir de sen…
Büyütüyorum sensizliðimi, Ve gittiðim uzaklarý. Bilmezsin Aydýnlatan bir tek çaresizliðimi, Þehrin renkli ýþýklarý. Ruhumun kimseli kimsesizliðini, Ýpe çekerim, Bir de gelmeyen sabahlarý…
Sosyal Medyada Paylaşın:
güney rüzgarı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.