BENİM DE BABAM VARDI
Þaka yapýyor dedim, rüyaydý duyduklarým
Hiç þaka kaldýracak durumlarda deðildim
Sýrasý deðil dedim, yalan dedim sorduklarým
Oysa hepsi gerçekmiþ o an ben ben deðildim
Ellerimi uzatýp, seni tutmak istedim
Öyle çok uzaktý ki kavuþmadý kollarým
Babam erkendi daha, biraz bekle istedim
Öyle çok uzundu ki sana gelen yollarým
Özlemiþtir diyordum, içimden hep kendime
Görmek istemez mi hiç yolu aþýp geleni
Ýçimde az bir umut, çok düþmaným kendime
Senin tarzýn deðil bu bir gerçek var aleni
Senin gibi hýrçýndým, çok iyi biliyorsun
Biliyorsun ki babam çok rahat aðlanamam
Gözlerim görecekti, nerede bekliyorsun
Gördüm görmez olsaydým çözüldüm baðlanamam
Kurulmuþ bir robottum, çýðlýklar arasýnda
Belki hala reddeden ruh hali içindeydim
Kimse bir yaþ görmedi, gözümün karasýnda
Ama ben orda deðil seninle sohbetteydim
Babam dedim can özüm, senin kopmaz parçaným
Dürüstlüðümü senden ömrümü haktan aldým
Bilirsin üzülürüm, dayanamaz bu caným
Tek tesellim odur ki senin hatýran kaldým
Güneyin sýcaðýnda, çekilmiyor gidiþler
Dualar arasýnda mucizedir o yeller
Elimde senden kalan, üç beç parça seviþler
Doða ve tüm canlýlar matem þarkýsý beller
Þimdi evlatlarýmla, mücadele sürmekte
Arada böyle günler içimi kanatsa da
Tüm yapmam gerekenler, sýrayla beklemekte
Senin yalnýzlýklarýn hep içime batsa da
Sensiz geçireceðim, ilk babalar günüm bu
Tek bir günde sevilmez babalar biliyorum
Saðýmda solumdaki, herþeyde tek gündem bu
Yaram ondan kanýyor, ben kaný siliyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.