Yalnızlığım Kaldı

hangi þaraba yazýlsam üzüm kokuyorsun

yaðmurun altýnda üþüyen ellerinde kaldý
yalnýzlýðým
sesim tenha bir sokaktan geçiyor duvarlara
çarparak
bu kentte benimle birlikte üþüyor kuþlar yoksa
aþk yoksa ayrýlýklar düþüyor balkonlardan
sonra sen Bodrum feribotunu kaçýrmýþ gözlerle
unutulmuþ bir öykünün içinden çýkýp geliyorsun

içimde ince bir düþün kýrýlýr
yazmakta bir yalnýzlýktýr
yazdýkça karýþýrsýn kalabalýða
yazdýkça çoðalýrsýn / çoðaltýrsýn
bir gülüþ kalýr senden geriye
bir gün yaþamaya da ölüme de alýþýrsýn

ne zaman seni unutsam ellerin geliyor aklýma

bak yine dudaklarýmda açýldýn yeþile
ateþimi bedeninle söndüren bir orman gibi
düþüyorsun günüme gündüzüm oluyorsun

sonra hiçbir þey söylemeden alýp baþýný gidiyorsun
saçlarýnýn ýslaklýðý gözlerimde kalýyor
hangi türküye dokunsam aðlamaklý oluyor
hangi þaraba yazýlsam üzüm kokuyorsun


Ýsa Ýnan



Sosyal Medyada Paylaşın: