Yeþil daðlarýnýn koynunda mesken tuttuðum
Varlýðýna her dem kurban olduðum
Köyüm, memleketim, vazgeçemediðim
Beni hayata baðlayan, þah damarým
Ben seninle var oldum, var olacaðým
Köyüm, memleketim, vazgeçemediðim
Bir gün senden ayrýlmak varsa kaderde
Söyle senden ayrý bir hayatý neylerim...
Ben sen de yaþadým güneþin doðuþunu
Hatta batýþýný bile sen de seyrettim
Her mevsim daðlardan doðuþunu seyrederken
Batýþýný denizlerden ve daðlarýnda izledim
O seyirlerde ilhama geldim þiirler yazdým
Resimler çizdim yeþil renklerinin gölgesinde
Ben köyümde yaþadým yaþayacaðým
Ayrýlýrsam bir gün köyümsüz bir hayatý neylerim...
Baharda bahçelerinde çiçekler topladýðým
Doðayý köyümde tanýyarak sevdim
Bulanýkken, kuþlarýn sesinde durulduðum
Esen imbatýnda hüzünleri gönlümden savurduðum
Ezan sesleriyle yüreðimden vurulduðum
Köyüm, memleketim, vazgeçemediðim
Ben seninle var oldum, var olacaðým.
Topraðýnda göz açmak varmýþ kaderde
Böyle bir Emine olmakta varmýþ Karademir’de
Her zaman yaþamakta sen de olsun ölmekte
Sen de sevdim yaþamayý, acýlarý sen de yendim
Köyüm, memleketim, vazgeçemediðim
Ben seninle var oldum, seninle yaþayacaðým
Bir gün senden ayrýlmak varsa kaderde
Söyle senden ayrý nasýl yaþarým...
(Þiirimi güzel yorumuyla renklendiren deðerli gönül dostu A..zade’ye cok tesekkür ediyorum)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.