Ben aðlamam artýk Sustum! yeter! Bu kadar istemem artýk Aþk’ý daha yeni kustum Aðlamam artýk Ýstanbul aðlar yerime Ben yine bir köþesinde Pustum.
Hayatýn bittiði yerde Baþlayan bir Düþ/tüm Pamuk helva üstünde Pembe bir süstüm Sayýlý gün çabuk geçer dediler Takvimden günleri deðil Günlerden saatleri düþtüm Baktým geleceðin yok Zamana küstüm.
beni arama þimdi seni aramakla meþkulum Gözlerinle vurdum kendimi Faili meþkul bir suçum.
Aðlamam sakýn umutlanma Ýstanbul aðlýyor yerime Ben Akþamýnda bir pustum Aðlamam diyorum ama En çok da Ýstanbul’um
O kadar olmasa da, Ayaklarým Ýstanbul’un altýnda Ben,Sema’sýnda bir Kuþtum... Yasin Çetin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Somun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.