Yoldaþýsýn gecelerimin,aydýnlýðýsýn karanlýktaki mum ýþýðýna muhtaç umutlarýmýn
Yani ay ýmsýn yýldýzlarla süslenmeyi hak eden,
Doðuþuna uyanýyorum hersabaha karþý,yüzünü gördüðümde rüyamda,
Güneþi anýmsatýyorsun bana…
Sesiyle doðruluyorum yataðýmdan yavaþça yaðan yaðmurun,
Tertemiz sularý hatýrlatýyorsun bana,
Ve engin denizleri doyasýya…………..
Üþüyorum penceremin kenarýnda hafiften titreyerek.
Damlayan her yaðmur tanesinde seni görüyor seni yaþýyorum…
Seninle doðmuþtu güneþim birdaha batmamacasýna.
Ve her yaðmur tanesinde seninle ölüyorum.birdaha dirilmemecesine.
Çünkü ben seni heryönünle seviyorum.bindefa ölebilmek için yine……….
Gökkuþaðýnýn tüm renkleri birden beliriyor üzerinde.
Koþmak geliyor içimden sana doðru nefes nefese……………….
Umrumda deðil gökkuþaðýnýn hiçbir rengi……..
Bana sen yetersin gökyüzüm
Ey gökyüzüm sen deðilmisin onada veren o ahengi………………….
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.