Deli Poyrazın Gelin/ciği
Rüzgar esmeye korktu gelinciðin narin bedenine
Esseydi kýrýlacaktý esmese kuruyacak
Yeþert, dedi bir ses hazin derin sessizce fýsýldadý kulaðýna
Bir rüzgar edasýna bürünmüþ,bir rüzgar uslubuyla dindi,dinledi rüzgar
Kulaklarda tanýmadýk bir ses çýnladý: seni seviyorum
Rüzgar esmedi dindi birden ürkmüþtü bu sesin sedasýndan
Yabancýydý bu cümle rüzgara esse kýrýlacak esmese kuruyacak
Esmedi rüzgar bu rüzgar bu gelincik bedenli güzeli ölene kadar koruyacak
Bir sur oldu sanki gelinciðin önünde dimdik hoyrat mert duruþuyla
Gah fýrtýnaydý oysaki gah rüzgar,þimdi gelinciðe esecek rüzgara sitemkar
Birden güneþli bir hava oldu gelinciðin masumuyetinde
Aslýný unuttu deli poyraz,þimdi ne þiddetli bir fýrtýna nede hiddetli bir rüzgar
Rüzgar þaþýrdý ne yapacaðýný,esseydi kýrýlacaktý gelincik,esmese kuruyacak,
Esmedi,esmeden yeþertti gelinciðin bedenini,kendi bedeni sanarak,
Esme deli rüzgar,akýllanma zamaný dedi gözleri sürme,saçlarý sýrma gelincik,
Ne esti deli rüzgar,ne de kesti,esseydi kýrýlacaktý,kesse kuruyacaktý gelincik’(im) …
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.