Beni Dışarıda Bırakma

Beni Dýþarýda Býrakma

göl yüzlüm
biraz kýpýrda
tutunacak ince bir dal bulayým umarsýz dalgalarýnda
ömür hançeri dalamadan göðsümü
seni öpmek
eminim
soðuk sularýn düþüncesiz uðultusuyla
yepyeni bir hayata doðmaktýr
bak
baþucumuzda iniltisi aþk doðurganlýðýnýn
ikimizde nefes nefese koþmalara gebe
iki amok koþucusu
menzilimizde birbirimiz
unuttuk ölmeyi
azrail neylesin
düþlerimizin sonu yok
bitmez yazlarýmýz
bir yanmayý öðrendik
böyle ayrýyken bedenlerimiz
bir de kavga etmeyi
ýhlamur kekresi akþamlarýn
sabaha ihanetiyle

göl yüzlüm
sandalým takýldý saçlarýna
beni çek kollarýna
yemyeþil bir musonla yýkansýn yüzün
kýyýlarýný sarsýn el deðmemiþ ormanlarým
beni dýþarýda býrakma
sularýnda kaybolmak
gözlerimi seninle kapamak istiyorum
çýrpýndýkça içine gömülen ömrüm olsun
etlerim lime lime çürüsün
balýk sürüleri yok etsin bedenimi
çamurlarýn gözlerimi oysun
karanlýk senin karanlýðýnsa kabulüm
zehirli tadýma baksýn dilin damaðýn
baþýn dönsün istiyorum

göl yüzlüm
içmek istiyorum bakýþlarýný
yakamozlarýn dudaklarýmý parçalasýn
kaným damlasýn durgun sularýna
ayva tüylerinde aðýr aðýr uðunmak istiyorum
baþka hiç kimse can çekiþmesin
sularýnýn tek fanisiyim
senin içinlerinle senin için
bitecek bir þeyi kalmayan tek balýk sürüsü
beni dýþarýda býrakma hayatým sen ol
sularýný acýtsýn rüyalarým
sokuldum ömrüme yakýþmana
koyu kahve rengi gözlerinle
aðaçlarýn beklediði kimsenin bilmediði
kalbi kýrýk kayalara öpücükler býrakan
bir yel sürgünlüðü bu biliyorum
kendimi aþtýðým yerde
önümde duruyor seni de aþmak
aþký da aþmak kar dolu göðsümle
göç yangýnlarýna tutunarak uzun bir yol boyunca

’biz yaranmadýk hiç bir mevsime
kar kýzýlýnda da özledik mavinin her tonunu
kýnsýz
el deðmemiþ coþkulu
göl yüzlüm gel sendeki kendime
sendeyim sendelemede sensiz
beni dýþarýda býrakma
sensizliktir asýl esareti özgürlüðün
bir senin yanýnda aðýr deðil akþam kuþluklarý
ve içine kapanýk mor hareli yorgun ufuklar’


göl yüzlüm sana yazýlmýþtý þimdi sen de oku:

ben karþý sokaðýným senin yaðmurla iyi geçinen
bana bakýn eyyyy
çocuklarýn ete kemiðe büründürdüðü
penceresi yola yakýn evlerin sarý ýþýklarý
üzerimde lekeniz kaldý göz göz kenar mahalle huzuru
akþam olmaya yakýnlarýn ekmek ve tuz dolu aþkýnlýðýnca
balkonlar uyku saati geçmiþ kuþlarý mý besliyor
odalar ter kokulu bebek mýrýltýlarý
arsýzlaþan o sonsuz arzu:hayatta kalmaya çalýþmak
herþey bizim için
birisi açýk kalmýþ ýþýðý söndürme derdinde olmak kadar
doðal
seni sevmek
ne olursa olsun
kumral göðünü benimle paylaþ
peynirim ekmeðim ol
ses et nefes kokunla kapýmý açýþlarýma
yoksulluk bastýrsýn aldýrma çözeriz nar bakýþlým
çocuklar süt içemezler her zaman ve her yerde
ama gülerler hep üzülme
beni dýþarý býrakma

beni dýþarýda býrakma
özgürlüðümsün
ceplerim kabak çekirdekleriyle dolu
seninle paylaþmak farklý çok þey beklememeyi
sev beni insan kokulu
çamaþýr sepetimden aldýðým bu emeði
kat ellerinin aydýnlýk bahçeleniþine ikimizde
sev beni
ikimizi sev
hiçbir sevmek yetmesin bize
daha çok sev
daha çok
öpeyim kalbimdeki kýrýk bakýþýný

Kaðan Ýþçen


Sosyal Medyada Paylaşın: