MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Kollarını Aç Öpmeliyim Sendeki Kendimi
kagan_iscen

Kollarını Aç Öpmeliyim Sendeki Kendimi





þimdi
kar sessizliðini özledim
pencerendeki
son tedirginliðine mi gitti ki aklým
hadi buyur bakalým
son ýþýklar kur yapýyor hüzünlerime
elma yanaklarýný özledim
kollarýný aç öpmeliyim sendeki kendimi

küstüðüm yalýn çocuksu
huysuzluðuna aldýrmýyorum
aðaçlar cadde boylu aðlamaklý
yalan dolan bir içtenliktesin
gözüm kesmiyor inkar etmeyi
akþamýn ikimize de bulaþtýðýný
söylemeyi
o tatlý çocuksu çenene
yazýk olsun istemiyorum
hýçkýrmaman için
geceyi ben aldým tabaðýma
sabahý sana ayýrdým kýzarmýþ güneþli
doyasýya öpmek için gamzeni

’bir deniz olarak karalar baðlar mýsýn
beni mesela aðaçsýz bir ötleðenim ya’

haziranýmý üþüttüm
hiçbir ay affetmez beni artýk
ekmeðe kör bakýyorum nicedir alýk
çok sonradan anladým
ölümün ahmak ýslataným olduðunu
bütün kümülüsleri yaratan benmiþim meðer
alýmlý bir elbise sanarak hüznü aðaçlara
ve kýrmýzý etekli bir kadýn deðilmiþ gece
yýldýzlar damarlarýmý kesti
kanýmý ilkyazýma küskün yaðmurum sanma
kollarýný aç günlüðümü açýp okumalýyým
gözlerindeki kesiþen yollarýn artýðýyým
adýmlasan yalnýzlýðýmý hemen biterim
dolayýsýyla tutkunum baþlangýcýna
çýkmazlarýmýn argýn arsýzý
açýk yeþil elbisen haziranýmý deli etmeye yetti
azgýn yaz geçiþlerine hazýrlanmalýyým
yapraðý keskin otlar çizmeli yüzümü
seni öylece sevmeliyim

sokaðým yoktu seninle yürüyecek
ayný pencereden bakmadýk hiç
kaldýrýmlara üzülerek
dudaklarýmýn anýmsadýðý son türküyü
çaldýn göz kýrpmadan
ama gene de temiz tutuyorum yokuþlarýmý
birlikte söylemek için
yorgun ama mutlu aðustos akþama doðrularýný
umarsýz ýslýklar eþliðinde


’birgün gözlerin bir buçuk
iki yaþýnda kývýrcýk saçlý bir kýz çocuðu kadar
tatlýydý mor hareli
bir öðle vakti aylardan haziran olmalýydý
beni almamýþtýn yanýna
insan yüreðiyle el sallar mý ki demiþtim
gözlerin geldi çekti beni kýzgýn anaforuna
çocukluðumda ellerimde aðlayan serçenin
karlar üstündeki kanadýnýn kýrýlýþ hikayesine
annem kýrmýzý alevli kapýmýzda gülerdi o zaman da
gözyaþlarým kar kesiði ellerimin üstünü yakýnca cayýr cayýr
yüreðimde öksüz açýklarý olduydu sensizliðimin taa o zamanlarda bile...’

Kaðan Ýþçen






Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.