SENSİZLİĞİ ÖĞRENEMEDİM BABA!..
Gittiðin gün baþladý
Gözlerimde aman bilmez fýrtýna…
Peþipeþine düþtüðünü o zaman gördüm
Anamýn gözpýnarlarýndan dökülen damlalarýn
Masum bir çocuk gibi
Bakir….
Günahsýz….
Sessiz olduðunu
Senden öðrenmiþtim erkeklerin aðlamadýðý
Sýkmasý gerektiðini yumruklarýný
Dudaklarýný kanatýrcasýna susmasý gerektiðini sonra
Öðrendim….
Bunlarý öðrendim de
Sensizliði öðrenemedim Baba…
Geçen gün sohbet arasýnda
Baban var mý dediler…
Yok diyemedim….
Sol yanýma düþtü bakýþlarým…
Yaktým gemileri
Ýndirdem gökyüzünde gülümseyen
Güneþi….
Hakkýn var mý doðmaya
Hakkýn var mý?
Beni böyle kör karanlýklarda boðmaya…
Karanlýklarda yürüdüm
Basmadým nimete göz göre göre
Öptüm üç kere alnýma koydum
Sonra kuþlara yem olsun diye bir kenara
Öðrendim….
Bunlarý öðrendim de
Sensizliði öðrenedim Baba…
Nasýl…
Geçen gün gelmiþtim baþucuna
Menekþeler getirmiþtim sana
Renk renk gözlerin gibi
Gül býraktým kokusu sen olan…
Sonra sarýlýp öpmüþtüm seni bir güzel…
Adam gibi adam olmayý
Vefayý….
El uzatmayý düþene
Sevmeyi, sevilmeyi
Öðrendim….
Bunlarý öðrendim de
Sensizliði öðrenedim Baba…
Bakma öyle
Özledim….
Ölüm kaç nefes ötemde kimbilir….
Sanki çokta umurumda….
Sensizlik varsa içimde
Öðrendim yaþamayý
Yaðmurda gezmeyi
Dost ile içilen bir bardak çayýn tadýný
Bir sigaranýn acýsýný dudaklarýma sinen
Bir simidi ikiye bölmeyi sonra….
Öðrendim
Bunlarý öðrendim de
Sensizliði öðrenemedim Baba…
“Sensiz geçen yýllarýn acýsý var içimde
Yanýp söner yýldýzlar baþka baþka biçimde!..!
Mekanýn Cennet, Ruhun Þad oldun Babam!..
Ali ALTINLI – 20/06/2009
Saat: 23:17
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.