Kanatlarýmýn altýna yaðmurdan Islanmýþ bir serçe kuþuydun Bana ilk geldiðinde…. Kanatlarýnýn dermaný kalmamýþtý Üstüne konan bir damlayý taþýmaya…. Üþümüþtün…. Gözlerin gökyüzündeydi Güneþe bakýyordun arasýra Arasýra rüzgardaydý kulaklarýn….
Ben…. Misafir ettiðim gönlümde Senin telaþýndayým Islanmýþ kanatlarýný Üþüyen parmaklarýný düþünüyordum…. Gözyaþlarýný ellerimle siliyordum... Bir gün güneþ doðacak Rüzgâr dinecek Ve sen gideceksin…. Senden kalan ne varsa Yalandý biliyordum….
Hazan mevsimlerinde Yapraklar taþýdým bir ömür aðýrlýðýnda Kirpiklerimde bir aþkýn hikâyesini Anlatmadým kimseye… Yaðmur dindi usul usul Kanatlarýnda o eski parlaklýk Elveda demeye hazýr yüreðinin kýpýrtýsý Ve ben yalnýzlýðýn koylarýnda demirleyen O bildik gemi… Kal demeye mecalim varda Ya hayýr dersen Bunu taþýmaya mecalim yok Gideceksin Güneþ doðdu nihayet gözlerinde Rüzgâr seni benden alýp götürecek rüzgâr Gönüllü olsam da bir ömür seni misafir etmeye Yüreðimde Kalmazsýn Kalamazsýn Kalmayacaksýn….
Unutur gidersin sende bir gün Unutma…. Gözyaþlarýný ellerimle siliyordum... Bir gün güneþ doðacak Rüzgâr dinecek Ve sen gideceksin…. Senden kalan ne varsa Yalandý biliyordum….
Ali ALTINLI – 21/06/2009 Saat: 12:10
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali ALTINLI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.