LEYLA DİLE GELDİ

Leyla dile geldi, elveda diyor

Ilýk rüzgâr yüzünü yaladýðýnda
Asýrlar öncesinden gelen sesini duyacak, ürpereceksin…
Kederinden aðladýðýnda
Kulaklarýnda aþkýn þarkýsý çýnlayacak, eriyeceksin…
Demli bir bardak çayýn tadýnda
Her yudumda duyacak, piþmanlýðýný demleyeceksin…
Acý dolu ve lirik dansediþlerini görmemek için sigaranýn dumanýnda
Gözlerine mil çekeceksin…

Leyla dile geldi, elveda diyor

Bir çocuk aðladýðýnda çýðlýk çýðlýða
Savurdukça sana doðru iç çekiþlerini, yüreðini parçalayacaksýn…
Leyla’yý göreceksin yalansýz, masum çýplaklýðýnda
Bir türlü olamadýðýn Mecnun’u hatýrlayacaksýn…
Nasýl kaybettiðini hatýrladýkça yok yere, ince bir sýzý baðrýnda
Baðýra baðýra aðlayacaksýn…
Geçmiþin yaþanmýþ, geleceðin kimliksiz kaldýðýnda
Saðaltýlmayacak acýlarla kendini sorgulayacaksýn…

Leyla dile geldi, elveda diyor

Artýk sonsuza kadar susabilirsin
Çünkü sesini duyacak kimse kalmayacak…
Saçlarýndaki yasemin kokusunu çekemeyeceksin içine
Hiç tutmadýðýn yumuþacýk ellerini okþayamayacaksýn…
Ne kadar aþk þarkýsý varsa bildiðin, unut hepsini
Hiçbiri sana deðil, zerreni bulamayacaksýn…
Sen de sil hafýzandan Leyla’yý
Bir daha yüzünü göremeyecek, adýný duyamayacaksýn…





Sosyal Medyada Paylaşın: