EY SÂKİM !
Ey sâkim gel meclise, dökülsün peymâneler
Loþluk bizi yýkmasýn, titresin divâneler
Meyhâneyi kör tutan, çözsün maksat ipini
Eþyayý dýþtan gören, çözsün vuslat ipini
Câný dilinde gören, câný bulamaz zaten
Çözülmez firkat ipi, kor yakamaz bu ten
Ey sâkim sun bâdeyi, ben susuzum bu akþam
Meyhânenin baðrýnda, oluþsun nurlu bayram
Hikmetin ýþýklarý, saçýlsýn birer birer
Mest olan gönüller, çaðlasýn dursun yer yer
Hasretin çýðlýklarý, takâti düþürmesin
Katranýn sýðlýklarý, yüreði piþirmesin
Ey sâkim çöz sen þimdi, içimdeki aðrýyý
Ver bülbüle kadehi, dindir aþksýz sancýyý
Nihan kalmasýn ateþ, korlar yýðdýr meclise
Baþlasýn hep özümde, þimdi nurlu hâdise
Gireyim ben de aþkla, Nesimi’nin baðýna
Ey neyim elest üfle, varayým nur çaðýna
Ey sâkim, can sâkim, dök; dök huzur þarabýný
Bülbülüm neþe dolsun, aðart siyah türâbýný
Tûba’nýn özü girsin, matem tüten rüyâma
Firdevs’in sözü girsin, çökertilen hülyâma
Pervânem hep titresin, segâhýn nur sesiyle
Meltemlerim uyansýn, sabahýn kor sesiyle
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.