PERVANE KASİDESİ

Düþlesin can nur heves, þevklerle hüsrân toplasýn
Ýnlesin pervâneler, meþklerle dermân toplasýn

Âlemim dönsün, kuþansýn bahçeler þehrimde hep
Göklerin þavkýyla deryâm, inci mercân toplasýn

Yýkmasýn leylim muratsýz bir gazel, gülsün kalem
Nazma yüklensin þafak, zevklerle destân toplasýn

Nur kapýmdan aþk dökülsün, titresin birden ruhum
Kubbeler yýðsýn murat, rengiyle îman toplasýn

Yanmasýn Pervâne, yaksýn þavký, gülsün közlerim
Kalbe yaslanmýþ beratlar, zevkle îmkân toplasýn

Nur seferlerden gelip dursun kasîdem, titresin
Sözlerim yalnýzdý, yanmýþ kalbe mihmân toplasýn

Aðlasýn katranlarým hep, simsiyah kor esmesin
Vuslatým doðsun bugün, kor gönlü handân toplasýn

Çaðla ey Pervâne, harmanda saçýlsýn dostlarým
Yaþlarým sönsün hemen, baðlarda müjgân toplasýn

Gül dikenden sýyrýlýp dursun, hevesler yýkmasýn
Aþkla yansýn dillerim, nehrim beyâbân toplasýn

Asra bülbüller yýðýp dur, sen süzül Pervane hep
Nur semâzenler yanýp, þehrimde hûbân toplasýn

Közlerim birden þafaklar yüklesin, yansýn dizim
Ellerim hep zikre dönsün, aþkla þükrân toplasýn

Gülnihâller seslenip dursun, oluþsun nur gece
Gözlerim yansýn bugün, baðrýmda nâlân toplasýn

Dillerim güller býraksýn, meþkle tütsün dostlarým
Sâkiler peymâne tutsun, þevkle yârân toplasýn

Köþkte yangýn baþlasýn, canlar buluþsun her gece
Anlatýp dursun yanan âsmâný, rindân toplasýn

Eski þevkler tutuþsun, handa bitsin bilmece
Nazma renkler yüklenip dursun ve tûran toplasýn

Secdegâhým korlu mevsim yýðdýrýp dursun bugün
Kor niyâzým arþa deðsin, caný Sultan toplasýn

Mesnevîler, kor gazeller, þarkýlar yansýn bugün
Bitmesin gönlümde ilham, handa dîvân toplasýn
Hiç kolay tütmez þiir; kalpler yakar; tenler yakar
Derdi dertten saymayan rint, handa kurbân toplasýn

Zor nehârým yaðdýrýp dursun güneþler her zaman
Derbeder günler dökülsün, can hýrâmân toplasýn

Ýlhamýn kor dengi yýðsýn bahçeler, dinsin yaram
Gönle kor düþsün; yanýk can, þevkle âsmân toplasýn

Çýðlýðým yol bulmasýn hiç, sýðlýðým kalp yakmasýn
Aþkla hep yanmýþ gönül, nehrimde efgân toplasýn

Meltemim süzsün sabahlar, nur ezanlar susmasýn
Yaðma rüzgâr; esme hiç; can, meþkle sûzân toplasýn

Hiç cefâlar doðmasýn þehrimde, yansýn korkular
Çýnlasýn hep kor kasîdem, handa fettân toplasýn

Titresin hep leblerim, hiç susmasýn nazmým bugün
Bir süzülsün nur gazeller, korlu bünyân toplasýn

Ýncilerden inci tütsün, meþki yýð þehrim bugün
Âlemim pervâne olsun, þevkle zindân toplasýn

Çaðlýyorken, gizlenip can yakmasýn bülbüllerim
Közlerim hep gül bahar þevkiyle pinhân toplasýn

Canlarým gelsin süzülsün, bir çizilsin kaygýlar
Raksedip dursun þiirler, aþkla eyvân toplasýn

Söyleyip dursun nefesler, meclisin nur rengini
Nur kitâbým câna girsin, þevkle nâdân toplasýn

Ey garip Pervâne, doðdur gönle âftâb bu gece
Dermaným hiç durmadan þevkiyle mestân toplasýn

Bülbülüm hep çaðlasýn, mermerlerim nur güllesin
Ellerim kor yüklesin hep, gül-i handân toplasýn

Hûriler candan temâþâ eyleyip, karsýn teni
Aþký bulsun can, yanan renklerle, kâvrân toplasýn

Endiþem dinsin, kalbi sarsýn nurlarýn rüzgârlarý
Öfkeler solsun, yanan kalbim hezârân toplasýn

Önceler saðsýn yürek, þehrimde olsun nevbahar
Damlalar yýðsýn çiçek, gönlüm gülistân toplasýn

Rintlerim yýðsýn segâhlar, bilmecem dinsin hemen
Nur yýðanlar baþlasýn kor fasla, katran toplasýn

Gözlerim yýðsýn mücevher, sevgi yaksýn âlemim
Yollasýnlar nur gazeller, þevkle ihsân toplasýn

Yýldýzým mâtemle solgun kalmasýn, tütsün her an
Közlerim yansýn zamansýz, þevkle bin cân toplasýn

Kim demiþ ben yorgunum, nehrimde salsýz titrerim
Aðlarým hep nur döküp, can þevkle ahzân toplasýn

Ýnlemez hiç mýsralar, þehrimde aþksýz, kaygýsýz
Çaðlýyor nurdan sabahlar, meþkle peykân toplasýn

Kim demiþ ben pertevim, Pervâneyim, âciz kulum
Kor kasidem bir biterken, handa bühtan toplasýn

( fâ i lâ tün/ fâ i lâ tün/ fâ i lâ tün/ fâ i lün/ )

mihmân : misafir
handân:gülen, gülücü
müjgân:kirpik
beyâbân:çöl
hûbân:güzeller, iyiler
þükrân:minnettarlýk
gülnihâl:gül fidaný
nâlân:inleyen, figan eden
yârân: dostlar
âsmân:gökyüzü
rindân:rintler
tûran: Eski Ýranlýlar tarafýndan Türkistan ve Tataristan taraflarýna verilen isimdir. Turan, eskiden beri Türklerin oturduðu yerlere denirdi. "Türk" ile "Tur" kelimeleri arasýndaki benzerlik de bu iki ismin bir asýldan ibaret olduðunu gösteriyor.
Secdegâh:ibadet edilecek yer
Dîvân: Eskiden yaþamýþ þâirlerin þiirlerinin toplandýðý kitap
Rint: Dýþ görünüþü laübali olduðu halde, aslýnda kâmil olan kimse.
Kurbân:Bir maksat uðrunda feda olma
Nehâr: gündüz
Hýrâmân: salýnarak, nazlanarak yürüyenler
Efgân:feryatlar
Sûzân:yakýcý ateþ
Fettân:fitne çýkaran
Bünyân:Yapý, bina
Zindân:Karanlýk
Pinhân:Gizli, saklý ( þiirde sýr anlamýnda kullandým )
Eyvân:Köþk
Nâdân: Cahil
Âftâb: Güneþ
Mestân:Kendinden geçmiþler
gül-i handân: Gülen gül
kâvrân: Birbirini takib ederek giden insan veya hayvan sürüsü. Kafile ve hey’etle giden yolcular takýmý.
Hezârân: Bülbüller
Ahzân: Hüzünler
Peykân:Okun ucundaki sivri demir
Bühtan:Ýftira




























Sosyal Medyada Paylaşın: