Dikenli yollarýnda yürüdüm ömrün, Yollar, kopuk kopuktu. Güneþin türküsünü dinledim bir ömür boyu! Zehirli örümceðin aðlarýna takýldýðým da oldu, Yaþamýn alacakaranlýðýnda...
Hüzün daðlarý tuttu yolumu çoðu kez! Adýna “Kader” dediðimiz… Bazen bir sis perdesi gibi daðýldýðý oldu, Bazen de acý bir zehir gibi sineye çektiðim…
Dönüp geriye baktýðýmda, Yaþanýlan bir uðultulu zaman kesiti Ve Ömrümün hüzünlü yollarýný Adýmladýðým ayak izlerimdi kalan. Bir de rüzgarlarda uçuþan anýlar, Sularýn üzerine yazdýðým umut türküleri….
Bayram Ali Bayram
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ozanca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.