Anladým ki kurtuluþ yok,
Hayalinden, düþünden,
Ne acýndan, ne hasretinden ,
Bir yangýn baþlar yüreðimden,
Derinden derinden, gizli, sessiz...
Ömrümüzü yitirdik biz,
Sen bensiz, ben sensiz.
Uzuyor yanaklarýmdan,
Pýnar sýzýntýlarý cancazým,
Sessiz sedasýz, sessiz sedasýz
Bir kilit vurulmuþ yaþantýmýza.
Ters dönmüþ þansýmýz, yazgýmýz
Yanlýþ kiþiler çýkmýþ kaderimize...
Yine bir kiþilik oyunlarda,
Sergilemiþiz yaþamýmýzý.
Ben hüzünlü, sen yaralý Ceylan...
Yüzünde gülen oyuncu maskesi,
Maskenin altýnda ise bir baþka yaþam.
Hüzün ve gözyaþý harmaný...
Ne güzel de sergilemiþiz ömrümüzce,
Mutlu aile tablolarýný dýþýmýzdakilere...
Böyle bir kandýrmaca akýntýsý,
Alýp götürmüþ bizleri hep,
Ýrademiz dýþýnda taa uzaklara.
Yazýk olmuþ yaþanan yýllara,
Ýþte bunu sergilemiþiz biz hep,
Çevremizdeki gülenlere, oynayanlara
Öyle bir oyun ki bu oyun,
Adý, "RESMÝ EVCÝLÝK OYUNU..."
Hep mutlu insanlar,
Ana, baba mutlu
Çocuklar mutlu
Aile mutlu...
Ohhh, ne ala dünya,
Herkes mutlu.
Yalnýzca, evet yalnýzca
Sen mutsuz,
Ben mutsuz...
Böyle bir roldü sevgilim
Bizlerin yaþantýsý.
Bir gün seni tanýdým
Sen de beni...
Mutluluðu yakaladýk,
Sevgiyi bulduk,
Sevdaya kandýk,
Derken...
Olmadý be güzelim,
Olmadý canýmýn içi,
Roller bizi býrakmadý.
Yalancý sevda oldu aþkýmýz...
Yine baþladý bir kandýrmaca,
Sen mutlu,
Ben mutlu,
Ne güzel bir yaþam...
Bak, alem de mutlu.
17. 06. 2009
Suat TUTAK
(Yeni þiirlerimden)