/ O kalabalýk, týkýþ týkýþ limanda
yerim var mý hala/
Köprüler koþtum
Yollar gittim
Cinayet provalarý gördüm
Kurþun topladým
Bulutlardan kaçtýkça
Denizler kadar aðladým
Cebimde,
Hiç görmediðim þehir adresleri
Zora düþen sokaklar
Islýðýný yitiren rüzgarlar var
Aðladýðým denizler kadar
Köþebaþý bir otel odasý
Çocuklarýn oyunlarýnda belki
Beklerken ýþýðý sevdiðim cadde de
Her kurþun on-iki’den vurur beni
Uyut kollarýnda;
Yurdu’nda yan yatmýþ gemiler gibi
Öleceksem bu gece
Demokrat fahiþem
Uðurlayan sen ol beni
Devin Karaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.