Yorulmuþ sözlerin çok Gözlerin yalanlardan yýpranmýþ sanki Bir bitiþ tasarlamýþsýn kendince Ve inanmýþsýn,her sonun bir baþlangýç olacaðýna…
Umut sigarasýný tüketmiþsin Sadece kabý kalmýþ… Bide söyleyemediðin yarým kalan sözler Cebinde geriye kalan…
Her acý biraz daha acýtmýþ canýný Korkmuþsun ama haykýramamýþsýn Hayat treni sürüklemiþ durmadan seni Son istasyonu beklemiþ durmuþsun…
Herkes düþman olmuþ sana Her cephede kaybetmeye mahkum bir rol çizmiþsin Zamanla aynalara da küsmüþsün Yansýman ürkütmüþ seni…
Birkaç kalp aðrýsý yaþamýþsýn Yaralarýn baþka yaralara gebe olmuþ Her defasýnda yeniden baþlamak istesen de Elinden tutan olmamýþ,yokluðun sokaklarýnda
Umut dolu bir rüya görmek istemiþsin -Aslýnda yaþadýðýnýn rüya olduðuna inanmýþsýn- Bunu bir kurtuluþ olarak düþünmüþsün Ama zamanla rüyalarýnda ellerinden gitmiþ Tek baþýna çýrýlçýplak kalmýþsýn…
Virane bir yokluðun üstüne kurmuþsun hayallerini -Bitti iþte- diyip veda rüzgarýna kapýlmýþsýn Varlýðýn yokluðunla boy ölçüþtürememiþ Tek isteðin yaþarken son sözcükleri Rüyalarýnda gördüðün o –hoþcakal- sahnesi…
Üç aþaðý beþ yukarýsýnda duruyorsun hayatýn Acelen yok… Bekliyorsun prangalanmýþ bir yazgýyý Yaþamak umurunda deðil aslýnda Sen bir sonu bekliyorsun… Kendi kaleminle yazmadýðýn bir oyunda Perde kapanýrken son repliklerini okuyorsun….
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mai den Masallar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.