Bu ne keþmekeþtir, bu ne muamma?
Mantýk mý, kalbim mi? Zor bir dilemma!
Hislerimiz bile aynýydý amma...
Anladým ki sonu, yok bu sevdanýn.
Bence de bu aþkta var bir yanlýþlýk
Bu hazin durumu bizler yarattýk
Keþkeler de fayda vermez ki artýk
Anladým ki sonu, yok bu sevdanýn.
Baktým ki imkânsýz, bu bir kördüðüm
Attým yüreðime büyük bir düðüm
Açýkça diyeyim, budur gördüðüm
Anladým ki sonu, yok bu sevdanýn.
Kaygým buydu, yoktu, bence de çözüm
Hiç vazgeçmese de sevdandan özüm
Budur benim sana dostça son sözüm
Anladým ki sonu, yok bu sevdanýn.
Aþksýz duramayan bir insaným da
Zorlamak yok ama benim þanýmda
Görmek istesem de seni yanýmda
Anladým ki sonu, yok bu sevdanýn.
Zor gelse de bana aldým bir karar
Kolay sönmese de kalbimdeki nâr
Dostluðumuz sürsün ölene kadar
Anladým ki sonu, yok bu sevdanýn.
Girdabýna düþtüm yine bir aþkýn
Bu mecnun halimi hor görme sakýn
Sen hep bu mantýklý halini takýn
Anladým ki sonu, yok bu sevdanýn.
Bilirim ki sen de tutkunsun bana
Bu da yeter bana, bu aþktan yana
Devamý býraktýk öbür cihana
Anladým ki sonu, yok bu sevdanýn.
Bak oldu isteðin, çekildim geri
Tutkundum sana, eskiden beri
Böyle yazýlmýþ bu aþkýn kaderi
Anladým ki sonu, yok bu sevdanýn.
Önünde engeller çok bu sevdanýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.