Rüzgar Çığlığında Kıyamet
saba35
Rüzgar Çığlığında Kıyamet
baba deyince aklýma
avucunda ekmek buðusu
kucak dolusu umutlarla
kapýmýzý çalan akþamlar gelir.
sobada çýtýrtýlý kestane kokusu
cýzýrtýlý radyoda orhan boranlý saatler kahkahalarla
soluksuz beklenen bayram sabahlarý gelir
kumbarada harçlýklarýn týngýrtýsý
ilk armaðan kitap hýþýrtýsý
baharý soluyan zaman
kýpýr kýpýr duygusuyla koþarak gelir.
düþlerin el ele tutuþtuðu bahçede þakayýklar
þen þakrak ortancalar
kapancalar baþýnda heyecanla
merakla beklediðimiz an gelir.
kucaðýnda þafakla
uçuþan kuþlarla tepeden týrnaða mutluluk kuþanan hayat
umudu koluna takarak, caka satarak gelir.
þimdi mevsim saðanaklar kuþanmýþ
bir yaným buz
bir yaným Temmuz...
kaç çim soluðu eskitti koca çýnar topraðýn baðrýnda?
kaç mevsim geçti yangýnlarla yokluðunda?
derin bir ah sesi yalnýzlýðýn sancýlý dokunuþunda
sýrtýmda gün be gün çoðalan hasret kýrbacý
koskoca bir boþluk sýðýndýðým dallar
sýrtýmý sývazlar yaðmur ýslak ellerine aldýrmadan...
n’olur dur biraz!
bir masal anlat susa kalmadan
içinde elma þekeriyle
uçurtmalar olan…
Tüm babalarýn bu özel gününü kutluyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.