Bülbül gibi..
Bülbül saysam kendimi, olur musun goncasý
Her seher ne söylerim aþk þarkýsý bilmesem
Gamla yüklü ömrümün, dört yapraklý yoncasý
Sen beni dinliyorken, hülyalarý delmesem
Çýtkýrýldým dalýna konup þarký söylerken
Dikeni sayar mýydým gül kokunu bilmesem
Nazenin yapraðýnda uykularý bölerken
Gecene doluyorken düþlerine gelmesem
Sormasam ah aklýma takýlan sorularý
Düþünmeyi býraksam cevaplarý bilmesem
Aðlamasam sebepsiz gecenin yarýlarý
Yangýna düþüyorken gözyaþýný silmesem
Sonra bitince þarký baþlasam yeni baþtan
Dünyalar benim olsa uyku nedir bilmesem
Ya yapmamýþ olsalar sabýr ölçeri taþtan
Ya sabrý deniyorken baþtanbaþa dilmesem
Bu þarký biter bitmez ömrümüzde bitecek
Gonca çiçek açar mý sulamayý bilmesem
Yüzünü döndüðünde güneþ yine dönecek
Karanlýk çöküyorken suçlanarak ölmesem..
27.05.2009
Necati ÞÝMÞEK
Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.