Neydi ilk emir ?
OKU ! Alak-1
Okudun mu ?
Vuruldu
þehadet parmaðýnýn ucundan
sonra sýrtýndan
ve alnýndan
Düþtü Cebrail’in kucaðýna...
O sýrada
kadýn sýyýrýyordu tenini namustan
ve erkek "adam" olmaktan
Sokaklarda þuh kahkahalar
beceriyordu birbirini
Geceyle gündüz þehvet kokuyordu
durmadan
Þeytana gerek kalmamýþtý
insanlar "gerekeni" yapýyordu
Havz-u Kevser’e inat
Sýrat’ýn yüreði titriyordu
Ezanlar okunurken
salavata gücü yetmeyenler
okey dýþarýya seviniyordu
Toplu mezarlar kazýlýyordu
kahve köþelerine / rus ruletiyle
Nefes aralarý cümlelerle doluyordu
bir Esma-ul Husna dýþarýda kalýyordu
Dili tövbeye varmayanlar
günahlarýný meþrulaþtýrma çabasýnda
tenhada yalnýz mýyým diye sormadan
Kuldan utanýp
O’ndan utanmýyordu
Vicdan sýzlarken bu iþkencede
mideler kus/a/madý günahlarý
Direndi
O mirac’a çýkarken
insan esfeles sâfiline yöneldi
Halbuki Rab inmiþti semaya
Ýste ! demiþti
tüm kirliliðin ile olsa bile
Ýste !
Ýstedin mi ?
Ýstenildi mi ?
Yusuf’un kuyusunu
Yakub’un gözlerinden okumayan
uyur kalýr
arzýn defteri dürülürken
Ne gam !
Bilmezsin
Aðaçlar O gelirken
saçlarýný uzatýrlardý eteklerine
kokusuna dokunmak için
Bulutlar kapatýrlardý avuçlarýný / alevlere
ta ki terlemesin
Aðlar dikildi O’nu korumak için
maðara yüzlerine
Düþmanlarýn önüne
siper etti göðsünü anne güvercin
Topladýðýn taþlar
þeytan içindi / bilemedin
Yýrtýlmýþtý gönlün / göremedin
Ellerin kurumayacak mý þimdi
Ebu Lehebin elleri gibi
senin ?
Peygamber öldürüldü
ve sen
evini saran herkesten
birisin...
Özgür SARAÇ/Râzý
16/06/2009