MASUMİYET KUŞU
ömür törpüsüyle törpüledim geleceði.
yaný baþýmda kanat çýrpan,
sessiz bir kuþun kanadý gibiydi izlediðim...
sustum,sustum,sustum...
her kanat çýrpýþýný sabýrla dinledim.
ben tutup,okþamasam o narin baþýný,
elimden uçup gidecekti sanki.
öyle sanýrdým çünkü baktýkça gözlerine.
baþka masumiyet arar gibi!
baþka isimler duymaz gibi!
baþka varlýklar yokmuþ gibi!
ne ahenkli renkler yaþardý ellerimde,
týpký onun benim için yaþayacaðýný sandýðým gibi.
baþýmý kaldýrdým,
mavi örtüye bakabildiðimce baktým,
derin bir nefes aldým sonra,
elimde tuttuðum masumiyet nefesimi engeller gibi.
ben nefes alýp,maviliðe gülümserken;
o bana daha fazla batýrmaya baþladý týrnaklarýný,
açmadým gözlerimi diner bu hýrçýnlýk diye.
ama olmadý.
ben huzur buldum,o ise beni daha çok kanattý.
elimden akan kanlar,týrnaklarýný iyice boyadý
’o masumiyet kuþunun’...
býraktýðý iz kalýcý hal almasýn diye
direndim hep.
ama bu sefer benim kýyamayýp,býrakamadýðým yaratýk,
þimdi beni býrakmaz hale geldi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.