kýrýlan þiþe parçalarýnýn üstünde gezindm farkýnda olmadan, sonra bi baktým kanýyo ayaklarm. kanýo ama canm acýmýo . senn yokluðunun terkedip gidiþinn ardýndan , canýmý hiç biþiy acýtmýo artýk. souk ewin koridorlarý , o sýcak günde bile buz kesio beni farkedince. bi uðultu sarýo kulaklarýmý... baðýrsam haykýrsam boþunaymþ gibi gelio halbuki sesim bile çýkmýo sensiz bu dudaklardan. sýzlýorm kapýya her bakýþýmda, her bakýþýmda biraz daha yok oluorm o kapýda. geliþini hayal ederdm ama gidiþini düþünemezdm. aklýmdan bile geçmzdi sensiz hayatta olcaým. zaten þimdiki de hayat mý ? insan nefes almadan nasýl yaþamaya çalýþsada boþuna çýrpýnýr ya, bnmki de ayný o hesap aslýnda. sen yoksun, sesin yok, varlýðýna ait hiç bir belirti yok dünyamda bundan sonra yaþasam kaç yazar?sen yanmda olmadýkça... Sosyal Medyada Paylaşın:
nijel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.