döndüm bak

hangi kalemle yazýlýp sýrt çantamýza yüklenmiþti
tanrýnýn dipnot düþmeyi unuttuðu
bu kargacýk burgacýk alýn yazýsý...

bir üçgenin içindeki
fasit daireden dýþarý çýkmak için
teðetleri aradýk...
kalem elimize geçtiðinde minkale istediler
durakladýk...
gönyeler yaþamýmýza sert çizgiler atmadan önce
baþlýðýmýzý bulma çabamýzda kývrýldý
müsveddelerin kenarlarý...

anneler yaþamýn tabaný çocuklarýna deðmesin diye
çerçiden alýnmýþ iple gözyaþlarýndan motif yaparken
kapý önü "dert anlat baba türbesi"nde ve
iðde çiçekleri yaðmadan
hayallerimin yýrtýk þemsiyesine
gerçekleri yaðdýrýrdý üzüm gözlü güzel kýz...
acýtýrdý gerçekler mahremden çýkýnca.
konuþmaktan kaçýþým
uykulara yatýþým
bu yüzdendir el sallatmadan gölgeme kaçýþým...


asma yapraklarýnýn ekþiliðinde sürdürdüðümüz
kýska ekip yemeyi bilmediðimiz baharlar dut sallarken
gözlerimizden yaðan saðanaklar yüzündendir
arkamda yaðmur ormanlarý býrakýp kaçýþým
yüreðimi sorgucu meraklý küçük kýza açýþým ve
sarý kýzý sarý sýcakla baþbaþa býrakýþým...

yanlýþlar yüreðimizin teyellerinden
çift dikiþle ruhumuza kazýndýlar
doðrularý arama çabasýnda yakalanamayan yýllar
sökülen duygular dikiþ tuttuðunda
baþka dünyalarýn yýllarýna havale olduðundandýr
sonra duramadýðým fasit bir dairede dönüþüm...

hüzün kahküllerini kestiðin yaþama
kara kara karakalem yazýp
tuvalsýz boyardýn geceleri siyaha
gündüzlere dokunmamalýydýn oysa
paletinde pembe yeþil olmasý gereken
ilk gençlik yýllarýný fýrçanda býrakma...


artýk siyah yazmasýn kalemin dediðim gün
bana kara kalem uzattý
önce boynumdan vurup kaçan
sonra gögüs gögüse çarpýþtýðým amansýz düþman...

döndüm bak
geldim iþte
istersen dünyadan de, istersen uzaydan

karakalemini betimlemelerini, i mgelerini
ben yakaladým þair yönünü
seni hep meraklý üzüm gözlü kýz olarak anýmsayacaðým,

döndüm bak
burdayým
ve sonuna kadar hayata sarýlacaðým..



selma dönmez 16 haziran 2009
Sosyal Medyada Paylaşın: