Dalýp gider her akþam ufka doðru gözlerim
Güneþin vedasýný hüzünlüce gözlerim
Kýrgýným gecelere, ay ve yýldýz müstesna
Karanlýk çöker çökmez, ben sabahý özlerim
Efkâr yüklü geceler, geceler hüzne gebe
Sen düþünce aklýma, bir hal olur da kalbe
Hayalinle avunmak, yetmez artýk bu cana
Yorar beni yokluðun, moralim vurur dibe
Ne zaman batsa güneþ, geceme sen doðarsýn
Þiir olup dilimden, hep heceme dolarsýn
Ýþte bu yüzden benim geceye kýrgýnlýðým
Gecelerle bir olup beni hüzne boðarsýn
Gece masum bilirim, gecenin ne suçu var?
Elbette doðar güneþ, gecenin de sonu var
Hüzün çöker üstüme, gün geceye dönünce
Usumda yankýlanýr, bin bir türlü sorular
Nedenini bulamam, kader deyip geçerim
Yaradan böyle yazmýþ, buymuþ benim kaderim
Ýsyan etmem Allah’a, boyun büküp yazgýya
Her gece yokluðunla, durmadan cenk ederim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.