Pierre Loti, Taranta Babu’ya göre düþman
Fehim Bey’e dost can
Her neyse, öldün sen de pastanýn içinde
Yahuda belki Ýsa
Bana düþmez dua okumak sefil dýþkýna
Pierre Loti
Belki insan belki de bir yanýlgý
Her neyse sen dinle bari ölü Fransýz
Ýçimde kemirilen yaným akýyorken yumruktan
Ve hiddetim manþetlerde gezinirken Loti
Ufak bir kedinin Ayasofya’da
Namaz kýlan gölgesinde uyudum
Çaðýrdý sokaklardaki cinayet, bedenleri
Bir bebekten yudumlarken çýðlýðýmý
Her karýþ toprak içti gözyaþýmý
Sen dinle yine beni Loti
Týrnaðýmda hala on dokuzuncu asrýn pisliði
Kemiriyorum týrnaðý kan benim, ten benim
Anlamadým gitti be Loti
Ova ova benim daðýndandýr nefesim
Çýkýnýmda yufkaya sarýlý keþkek varken
Açlýk zindanýnda minik kral olan bedenim
Anadolu’da sefil gezmez bilirim
Lakin Loti asalaðý bol bu memleketin
Ya unuttum senin adýný kim verdi Pierre Loti
Bildiðim kadarýyla on dördüncü asýrda
Boðaç Hana Dedem Korkut vermiþti nefesini
Hangi cadde onun ya da hangi sokak
Þimdi kýzdým bu yüzyýlýn cahil sürüsüne
Nazým’a ancak hak verdim bil sen de Pierre Loti
Bu memleket on yedisinde alýndý yetmiþinde satýldý
Ýstersen Yahudi’ye sor
Onlar mý, bilmez seni beni derdi gücü…
Her neyse Pierre Loti,
Sen mezarýnda uyu ben yaþarken bu memleketi
Hey ölü Fransýz ben okudum yine senin için ayetel kürsi